Biblia

Iz 43

¹⁶ Tak mówi Pan, który otworzy³ drogê przez morze i ¶cie¿kê przez potê¿ne wody; ¹⁷ który wiód³ na wyprawê wozy i konie, tak¿e i potê¿ne wojsko; upadli, ju¿ nie powstan±, zga¶li, jak knotek zostali zdmuchniêci. ¹⁸ Nie wspominajcie wydarzeñ minionych, nie roztrz±sajcie w my¶li dawnych rzeczy. ¹⁹ Oto Ja dokonujê rzeczy nowej: pojawia siê w³a¶nie. Czy¿ jej nie poznajecie? Otworzê te¿ drogê na pustyni, ¶cie¿yny na pustkowiu. ²⁰ S³awiæ Mnie bêd± zwierzêta polne, szakale i strusie, gdy¿ na pustyni dostarczê wody i rzek na pustkowiu, aby napoiæ mój lud wybrany. ²¹ Lud ten, który sobie utworzy³em, opowiadaæ bêdzie moj± chwa³ê.

Flp 3

⁸I owszem, nawet wszystko uznajê za stratê ze wzglêdu na najwy¿sz± warto¶æ poznania Chrystusa Jezusa, Pana mojego. Dla Niego wyzu³em siê ze wszystkiego i uznajê to za ¶mieci, bylebym pozyska³ Chrystusa ⁹i znalaz³ siê w Nim - nie maj±c mojej sprawiedliwo¶ci, pochodz±cej z Prawa, lecz Bo¿± sprawiedliwo¶æ, otrzyman± przez wiarê w Chrystusa, sprawiedliwo¶æ pochodz±c± od Boga, opart± na wierze - ¹⁰przez poznanie Jego: zarówno mocy Jego zmartwychwstania, jak i udzia³u w Jego cierpieniach - w nadziei, ¿e upodabniaj±c siê do Jego ¶mierci, ¹¹dojdê jako¶ do pe³nego powstania z martwych. ¹²Nie [mówiê], ¿e ju¿ [to] osi±gn±³em i ju¿ siê sta³em doskona³ym, lecz pêdzê, abym te¿ [to] zdoby³, bo i sam zosta³em zdobyty przez Chrystusa Jezusa. ¹³Bracia, ja nie s±dzê o sobie samym, ¿e ju¿ zdoby³em, ale to jedno [czyniê]: zapominaj±c o tym, co za mn±, a wytê¿aj±c si³y ku temu, co przede mn±, ¹⁴pêdzê ku wyznaczonej mecie, ku nagrodzie, do jakiej Bóg wzywa w górê w Chrystusie Jezusie.

J 8

¹Jezus natomiast uda³ siê na Górê Oliwn±, ²ale o brzasku zjawi³ siê znów w ¶wi±tyni. Ca³y lud schodzi³ siê do Niego, a On usiad³szy naucza³ ich. ³Wówczas uczeni w Pi¶mie i faryzeusze przyprowadzili do Niego kobietê któr± pochwycono na cudzo³óstwie, a postawiwszy j± po¶rodku, powiedzieli do Niego: ⁴"Nauczycielu, tê kobietê dopiero pochwycono na cudzo³óstwie. ⁵W Prawie Moj¿esz nakaza³ nam takie kamienowaæ. A Ty co mówisz?" ⁶Mówili to wystawiaj±c Go na próbê, aby mieli o co Go oskar¿yæ. Lecz Jezus nachyliwszy siê pisa³ palcem po ziemi. ⁷A kiedy w dalszym ci±gu Go pytali, podniós³ siê i rzek³ do nich: "Kto z was jest bez grzechu, niech pierwszy rzuci na ni± kamieñ". ⁸I powtórnie nachyliwszy siê pisa³ na ziemi. ⁹Kiedy to us³yszeli, wszyscy jeden po drugim zaczêli odchodziæ, poczynaj±c od starszych, a¿ do ostatnich. Pozosta³ tylko Jezus i kobieta, stoj±ca na ¶rodku. ¹⁰Wówczas Jezus podniós³szy siê rzek³ do niej: "Kobieto, gdzie¿ oni s±? Nikt ciê nie potêpi³?" ¹¹A ona odrzek³a: "Nikt, Panie!" Rzek³ do niej Jezus: "I Ja ciebie nie potêpiam. - Id¼, a od tej chwili ju¿ nie grzesz!".